Salyards

Jeff Salyards, Chains of the Heretic (2016)

Posted by

2

The final book of trilogy I really enjoyed. It’s sad the story is concluded, but better to be left craving for more than finish a veery long series out of sheer tenacity, plagued by boredom and embarrassment. Fantasy should probably be written in trilogies or series of trilogies 😉

Spoiler alert! This book is very good 🙂

Four years since the publication of Bloodsounder’s Arc’s first instalment, Scourge of the Betrayer in 2012 we got a 509-page final story.

WP_20160614_004

(I like the matte dust jacket a lot, and it’s easier to photograph than glossy jackets of volumes one and two…)

Continue reading →

Jeff Salyards, Bloodsounder’s Arc – Scourge of the Betrayer (2012) and Veil of the Deserters (2014), International Edition

Posted by

4

Another post that is a return to previously reviewed material and in fact almost entirely a translation of my old review. For the first few months about 50% of our posts were in Polish, but since we decided to go 100% English some time ago, I think it’s a good idea to make some old posts accessible to everybody. The Magicians last week were and obvious choice – with the TV series starting soon. Now I will follow with a review of first two books from Jeff Salyard’s Bloodsounder’s Arc series, and again I have a good excuse – the third one is coming out next month: Chains of the Heretic from Night Shade Books.

WP_20160117_002

I loved the first two books. The final one… I have high hopes, I’m going to get it soon after publication, in hardcover. So, without further ado, here we go…

Continue reading →

Jeff Salyards, Bloodsounder’s Arc – Scourge of the Betrayer (2012) i Veil of the Deserters (2014)

Posted by

1

Extended English version here.

salyards1 W świecie opuszczonym przez bogów* feudalne Królestwo Anjurii powstrzymało ekspansję niewolniczego imperium Syldoon, rządzonego przez kastę niewolników-żołnierzy, przypominających Janczarów (w pierwszym tomie), albo raczej Mameluków (w drugim, kiedy dowiadujemy się więcej o polityczno-społecznej strukturze państwa). Kruchy rozejm jest stale zagrożony, ale niepewne sukcesje i wewnętrzne rywalizacje w obu krajach odsuwają ryzyko wojny. Czytelnik dowiaduje się jednak o tym powoli, układając sobie ogląd sytuacji z niewielkich fragmentów rzucanych przez bohaterów na marginesie rozmów na bardziej codziennej tematy. Bohaterów, którzy są jedynie mniej lub bardziej świadomymi pionkami w grze możnych swego świata.

W epoce epickich sag seria zwróciła moją uwagę niewielką skalą opisywanych zdarzeń (to nie krytyka!) i ich opisem z perspektywy bohatera mającego dostęp do bardzo niekompletnej wiedzy, poznającego Historię równolegle z czytelnikiem. Narratora zdecydowanie nie-wszystko wiedzącego. I pojedynczego, więc nie można wyłuskać dodatkowych informacji ze zderzenia konkurencyjnych POV.

Continue reading →